แขม็บ ๆ คือ

• ขะแหฺม็บ
  ว. หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, กระแหม็บ หรือ กระแหม็บ ๆ ก็ว่า.

• แข:     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• แขม:     ๑ แขมฺ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz. ในวงศ์ Gramineae มักขึ้นตามชายน้ำ ชายป่า และชายเขาที่ชุ่มชื้น, พง ก็เรียก. ๒
• แขม็บ:     ขะแหฺม็บ ว. หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, กระแหม็บ หรือ กระแหม็บ ๆ ก็ว่า.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขม:     ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ็:     น่าเบื่อ
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

คำอื่น ๆ

1. "แขนเล็ก ๆ" คือ
2. "แขนและขา" คือ
3. "แขนโยก" คือ
4. "แขม" คือ
5. "แขม็บ" คือ
6. "แขม็บๆ" คือ
7. "แขม่ว" คือ
8. "แขม่วท้อง" คือ
9. "แขยง" คือ
10. "แขม" คือ
11. "แขม็บ" คือ
12. "แขม็บๆ" คือ
13. "แขม่ว" คือ